Хутка ў школу

Пераемнасць з установай агульнай сярэдняй адукацыі

 Для паспяховага навучання ў пачатковых класах дзіцяці неабходна адпаведная дашкольная падрыхтоўка: развіццё матывацыйнай, пазнаваўчай, эмацыянальнай, валявой і іншых сфер дзейнасці.

 Арганізацыя работы па пераемнасці паміж ДУА "Заастравецкая сярэдняя школа Клецкага раёна" і ДУА "Заастравецкі дзіцячы сад Клецкага раёна" ажыццяўляецца па наступных накірунках:

 метадычная работа з педагогамі (сумесныя нарады пры дырэктары, правядзенне дыягностыкі па вызначэнні гатоўнасці дзяцей да школы; наведванне адкрытых заняткаў;  кансультацыі);

работа з дзецьмі (экскурсіі ў школу; наведванне школьных выстаў; удзел вучняў школы ў святах);

работа з бацькамі (правядзенне педкансіліумаў; сумесныя бацькоўскія сходы з педагогамі дашкольнай установы адукацыі, адміністрацыяй і настаўнікамі школы; кансультацыі).

 У сваёй рабоце па арганізацыі пераемнасці паміж ўзроўнямі дашкольнай і першай ступені агульнай сярэдняй адукацыі кіруемся нарматыўным прававым забеспячэннем дзейнасці па арганізацыі пераемнасці. 

 У 2023/2024 навучальным годзе для выхаванцаў старшай групы арганізавана дадатковая адукацыйная паслуга «Падрыхтоўка да школы», работа якой арганізавана ва ўстанове агульнай сярэдняй адукацыі на платнай аснове адзін раз на тыдзень па суботах, адказны настаўнік пачатковых класаў ДУА «Заастравецкая сярэдняя школа Клецкага раёна» Гардзей Т.Л.

Памятка для законных прадстаўнікоў будучага першакласніка

 

     

    1. Абмяркуйце з дзіцем тыя правілы і нормы, з якімі яно сустрэнецца ў школе.                      Растлумачце іх неабходнасць і мэтазгоднасць.

  1. Ваша дзіця ідзе ў школу, каб вучыцца. Калі чалавек вучыцца, у яго можа нешта не адразу атрымлівацца, гэта натуральна. Дзіця мае права на памылку.
  2. Складзіце разам з дзіцем распарадак дня, сачыце за яго выкананнем.
  3. Не прапускайце цяжкасці, магчымыя ў дзіцяці на пачатковым этапе авалодання навучальнымі навыкамі.
  4. Падтрымайце сваё дзіця ў яго жаданні дамагчыся поспеху. У кожнай працы абавязкова знайдзіце, за што можна было б яго пахваліць. Памятайце, што пахвала і эмацыйная падтрымка здольныя прыкметна павысіць інтэлектуальныя дасягненні чалавека.
  5. Падтрымайце ў дзіцяці яго імкненне стаць школьнікам. Ваша шчырая                    зацікаўленасць  у яго школьных справах і клопатах, сур'ёзнае станаўленне да яго першых дасягненняў і магчымых цяжкасцей дапамогуць першакласніку пацвердзіць значнасць яго новага становішча і дзейнасць.

     7. Вучоба - гэта нялёгкая і адказная праца. Паступленне ў школу істотна мяняе                    жыццё дзіцяці, але не павінна пазбаўляць яе разнастайнасці, радасці, гульні.

         У першакласніка павінна заставацца дастаткова часу для гульнявых заняткаў.

Поспехаў Вам і вашаму дзіцяці!

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                                Т.Л.Тамашэня
згарнуць

  Кансультацыя "Рыхтуемся да школы разам"

          

    Пачатак школьнага навучання - пераломны этап у жыцці дзіцяці.

   Новыя ўмовы, новыя сацыяльныя кантакты, змененыя формы дзейнасці (вучоба, а не гульня) - усё гэта патрабуе мабілізацыі сіл. На дзіця кладуцца вялікія нагрузкі (фізічныя, інтэлектуальныя, эмацыянальныя). Першыя тыдні, а часам і месяцы першакласнікі знаходзяцца ў стане інфармацыйнага і эмацыянальнага стрэсу, наступствам якога можа стаць пагаршэнне здароўя. У гэтай сітуацыі цалкам лагічнае пытанне:

«ЯК ПАДРЫХТАВАЦЬ ДЗІЦЯ ДА ШКОЛЬНАГА НАВУЧАННЯ?»

   У дзіцяці павінна быць сфарміравана каардынацыя работы вачэй і тонкіх рухаў рукі. Гэтая здольнасць забяспечыць дзіцяці паспяховае выкананне заданняў па спісванню з падручніка або класнай дошкі. Патрэбна навучыць дзіця не толькі заштрыхоўваць, размалёўваць і маляваць, а і перапісваць, і перамалёўваць нешта, гледзячы на ўзор.

  Першакласнік павінен валодаць таксама навыкамі вучэбнай дзейнасці: вылучаць агульную задачу, працаваць па славеснай інструкцыі, будаваць унутраны план разумовых дзеянняў. Развіваць гэтыя навыкі дапамогуць наведванне ўстановы дашкольнай адукацыі, заняткі ў розных гуртках, спартыўных секцыях.

ЯК ПАДРЫХТАВАЦЬ ДЗІЦЯ ДА МАЮЧАГА НАВУЧАННЯ Ў ШКОЛЕ?

   Перш за ўсё, стварыце ў сябе дома ўмовы, якія спрыяюць нармальнаму росту, развіццю і ўмацаванню здароўя дзяцей. Дакладнае і строгае выкананне рэжыму дня прывучае дзіця да вызначанага распарадку: у адзін і той жа час класціся спаць, прачынацца, прымаць ежу, гуляць, займацца справамі. Пры дастатковай працягласці начнога і дзённага сну дзеці не стамляюцца, з задавальненнем не толькі гуляюць, але і займаюцца – малююць, выразаюць, выконваюць нескладаную работу па хаце.

   Памятайце пра карысць свежага паветра: гэта сапраўдны элексір здароўя. Прыкладна палову часу без сну дзеці павінны знаходзіцца ў стане актыўнай дзейнасці. Вядома, што найбольшую карысць прыносяць сумесныя з законныміпрадстаўнікамі заняткі. Хай трывала ўвойдуць  у жыццё вашай сям'і ранішняя зарадка, лыжныя і пешыя прагулкі, экскурсіі, паходы, пасільная фізічная праца, купанне ў рацэ. Не забывайце і пра загартоўванне: яно надзейна павышае супраціўляльнасць дзіцячага арганізма.

  Важным паказчыкам гатоўнасці дзіцяці да школьнага навучання з'яўляецца развіццё дробнай маторыкі, рухальных навыкаў рук. Пры падрыхтоўцы дзіцяці да школы важней не вучыць яго пісаць, а ствараць умовы для развіцця дробных мышц рукі. Якімі ж спосабамі можна трэніраваць дзіцячую руку?

   Існуе шмат гульняў і практыкаванняў па развіцці маторыкі. Лепка з гліны і пластыліну. Гэта вельмі карысна, прычым ляпіць можна не толькі з пластыліну і гліны. Калі ў двары зіма - што можа быць лепш снежнай бабы або гульняў у снежкі! А ўлетку можна збудаваць казачны замак з пяску або дробных каменьчыкаў.

   Маляванне або размалёўванне малюнкаў – любімы занятак дашкольнікаў. Звярнуць увагу патрэбна на малюнкі дзяцей. Разнастайныя яны? Калі хлопчык малюе толькі машыны і самалёты, а дзяўчынка падобныя адна на адну лялькі, то гэта наўрад ці станоўча паўплывае на развіццё вобразнага мыслення дзіцяці. Бацькам і выхавальнікам неабходна разнастаіць тэматыку малюнкаў, звярнуць увагу на асноўныя дэталі, без якіх малюнак становіцца неадпаведным.

  Вырабы з паперы. Напрыклад, выкананне аплікацый. Дзіцяці патрэбна ўмець карыстацца нажніцамі і клеем. Вырабы з прыроднага матэрыялу: шышак, жалудоў, саломы і іншага даступнага матэрыялу.

   Канструяванне, зашпільванне і расшпільванне гузікаў, кнопак, завязванне і развязванне стужак, шнуркоў, вузельчыкаў на вяроўцы – усё гэта спрыяе падрыхтоўцы дзіцяці да школы, развіццю маторыкі.

  Нанізванне пацерак і гузікаў. Улетку можна зрабіць пацеркі з рабіны, арэшкаў, насення гарбузоў і  агуркоў, дробных пладоў. Пляценне касічак з нітак, вянкоў з кветак.

  Пераборка круп. Насыпаць у невялікі сподак, напрыклад, гароху, грэчкі і рысу і папрасіць дзіця перабраць.

  "Паказ" вершаў. Хай дзіця паказвае рукамі тое, аб чым гаворыцца ў вершы. Па-першае, так весялей, а значыць, словы і сэнс запомняцца лепш. Па-другое, такі маленькі спектакль дапаможа дзіцяці лепш арыентавацца ў прасторы і карыстацца рукамі.

  Ценявы тэатр. Папрасіць дзіця злучыць вялікі і ўказальны пальцы, а астатнія распусціць веерам. Цуд: на асветленай настольнай лямпай сцяне з'явіцца папугай.

   Гульні з мячыкам, з кубікамі, мазаікай.

  Штодня прапануйце дзецям такія заняткі. Не спяшаецеся за дзіця рабіць тое, што ён можа і павінен рабіць сам, хай спачатку павольна, але самастойна.

  Калі Вам удалося арганізаваць дома спартыўны вугалок і дзіця можа лазіць па спартыўнай лесвіцы, падцягвацца на канаце, куляцца на турніку, рука ў яго будзе моцнай і цвёрдай. Дайце свайму дзіцяці малаток, пілу, цвікі і змайструйце разам з ім няхітры, але карысны выраб - рука дзіцяці набудзе упэўненасць і спрыт.

 Пры такой усебаковай трэніроўцы школьныя заняткі будуць для дзіцяці не так стамляльнымі.

  Карысна праверыць вынікі крапатлівай работы па фарміраванні руху пэндзля. Для гэтага выкарыстоўвайце тэст "выразанне круга", правёўшы яго да пачатку трэніроўкі і пасля яе заканчэння.

  Усе гэтыя практыкаванні прыносяць карысць дзіцяці: па-першае, развіваюць яго рукі, падрыхтоўваючы да авалодання пісьмом, па-другое, фарміруюць у яго мастацкі густ, што карысна ў любым узросце, і па-трэцяе, дзіцячыя фізіёлагі сцвярджаюць, што добра развітая рука "пацягне" за сабой развіццё інтэлекту.

 Выхаванне дзяцей - складаны працэс. Праявіце вынаходлівасць у выбары сродкаў выхавання, а галоўнае - не забывайце, што адзін з самых надзейных – добры прыклад бацькоў. Часцей вяртайцеся памяццю ў сваё дзяцінства – гэта добрая школа жыцця.

  Рыхтуйце дзіця да школы настойліва, разумна, захоўваючы меру і такт, тады навучэнне не будзе пакутай ні для дзіцяці, ні для бацькоў.

   Крыніца: сайт http://nsportal.ru/detskiy-sad/materialy-dlya-roditeley

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                                     Т.Л.Тамашэня

згарнуць

Памятка "Каб дзіця з задавальненнем хадзіла ў школу"

 

   Набліжаецца той час, калі ваша дзіця будзе насіць ганаровае званне — першакласнік. І ў сувязі з гэтым у законных прадстаўнікоў узнікаюць хваляванні і перажыванні: дзе і як падрыхтаваць яго да школы, у 6 ці 7 гадоў адправіць у першы клас і г.д. Універсальнага адказу на гэтае пытанне няма — кожнае дзіця індывідуальнае. Некаторыя ўжо ў шэсць гадоў поўнасцю гатовыя да школы, а з іншымі і ў сямігадовым узросце ўзнікае многа клопатаў. Але адно можна сказаць дакладна — рыхтаваць дзяцей да школы трэба абавязкова, таму што гэта выдатная падмога ў першым класе, у навучанні, значна аблягчае перыяд адаптацыі.

  Хатнія заняткі з дзецьмі вельмі карысныя і неабходныя будучаму першакласніку. Яны станоўча ўздзейнічаюць на яго развіццё. Але такія заняткі не павінны быць прымусовымі, у першую чаргу імі малое трэба зацікавіць і выбраць для іх найбольш спрыяльны момант. Нельга адрываць дзіця ад гульняў і садзіць за стол, рашэнне займацца павінна прымаць яно само.

  Каб ваша дзіця з радасцю пайшло ў першы клас, каб яго вучоба была паспяховай, прыслухайцеся да наступных рэкамендацый:

- не будзьце вельмі патрабавальныя; дзіця мае права на памылку, памыляцца ўласціва людзям, у тым ліку і дарослым;

- нагрузка не павінна быць празмернай;

- калі ў дзіцяці ёсць праблемы, то не бойцеся звяртацца за дапамогай да спецыялістаў: настаўніка-дэфектолага, псіхолага і г.д.;

- прачынацца і класціся спаць дзіця павінна ў адзін і той жа час;

- калі заданне недавыканана, але дзіця стамілася, дайце яму некалькі хвілін на адпачынак, а затым вярніцеся да яго выканання.               

  Паступова прывучайце, каб дзіця на працягу 15-20 хвілін займалася адной і той жа справай; калі адмаўляецца выконваць заданне, то паспрабуйце зацікавіць, але ні ў якім разе не пужайце, што пазбавіце яго ласункаў ці не пусціце гуляць, г.д.; расказвайце, як вы вучыліся ў школе, як пайшлі ў першы клас, разам праглядайце школьныя фотаздымкі; звярніце ўвагу ці ведае і выкарыстоўвае ваша дзіця “чароўныя” словы: добры дзень, да пабачэння, прабачце, калі ласка, дзякуй… Калі не, то магчыма і ў вашым лексіконе гэтых слоў няма.

   З таго часу, калі дзіця ўпершыню пераступіць парог школы, пачынаецца новы этап у яго жыцці. Пастарайцеся, каб ён пачаўся з радасцю, каб так прадаўжалася ўвесь час яго навучання ў школе.

Крыніца інтэрнэт сайт https://nsportal.ru/detskiy-sad/raznoe/2017/11/23/konsultatsiya-dlya-roditeley-podgotovka-detey-k-shkole

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                                 Н.Ю.Карсюк

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

згарнуць

Кансультацыя "Гатоўнасць дашкольніка да навучання ў школе"

                                                             

  Гатоўнасць дашкольніка да навучэння ў школе перш за ўсё вызначае яго матывацыйная гатоўнасць, якая ўключае ў сябе дастаткова развітую патрэбу ў ведах, выказанае імкненне да іх удасканалення. Шмат у чым задачу па падрыхтоўцы дзіцяці да школы можна лічыць вырашанай, калі выхавальнік і бацькі сфарміравалі ў яго станоўчае станаўленне да яе, калі школа прыцягвае старшага дашкольніка галоўным чынам цікавай і сур'ёзнай дзейнасцю - навучаннем, вынікі якога важныя і для самога дзіцяці, і для дарослых. Поспехі ў школе будуць, калі заняткі выклікаюць у дзіцяці цікавасць. Але калі заданні ён будзе выконваць з пачуцця абавязку ці пад прымусам, то праца будзе выконвацца нядбайна, поспехаў і добрага плёну не будзе. Такім чынам, галоўнай рухаючай сілай у научэнні з'яўляецца сфарміраваны праўдзівы матыў навучання – пазнавальная цікавасць.

  Падрыхтоўка да навучання ў школе - задача комплексная, шматгранная, якая ахоплівае ўсе сферы жыцця дзіцяці, такім чынам, і рэалізацыя гэтай задачы павінна ажыццяўляцца ў адпаведным накірунку.

  Імкненне законных прадстаўнікоў павысіць узровень разумовага развіцця свайго дзіцяці за кошт «нацягвання», напічваня іх разнастайнымі ведамі часцяком вядзе да зусім адваротнага выніку. Празмерная ўвага да фармальнага інтэлекту ў раннім і дашкольным узросце перашкаджае развіццю ўяўлення. Быць гатовым да навучання ў школе - значыць мець дыферэнцыянаванае ўспрыманне, творчае ўяўленне, умець параўноўваць, абагульняць прадметы і з'явы, валодаць аналізам, сінтэзам, уменнем самастойна рабіць высновы, дзейнічаць па вызначаным плане, дасягаць вызначанай мэты, кантраляваць свае словы і дзеянні на аснове ўказанняў, праяўляць ініцыятыву, дасягаць пэўных вынікаў у сваёй працы. Авалодванне гэтымі ўменнямі і забяспечвае ў дзіцяці высокі ўзровень навучальнасці. Каб дашкольнік авалодаў гэтымі ўменнямі трэба, каб навучанне ўжо ў дашкольны перыяд было не толькі інфарматыўным, але і развіваючым, г.зн. арыентаваным на «зону бліжэйшага развіцця» дзіцяці.

  Патрабаванні, якія прад'яўляе да дзіцяці школа, значна адрозніваюцца ад тых патрабаванняў, да якіх ён прывык ў дзіцячым садзе і дома. Гэтыя патрабаванні звязаныя ў першую чаргу са зменай сацыяльнай пазіцыі дзіцяці, з новай роляй «вучня», а таксама з асаблівасцямі вучэбнай дзейнасці. Такім чынам, вельмі важна, каб, пераступаючы  парог школы, дзіця было гатовым да прыняцця новай сацыяльнай пазіцыі - да становішча школьніка, які мае круг абавязкаў і правоў, да новага ладу жыцця. Гэты тып гатоўнасці называецца асобасным. Ён праяўляецца ў тым, як дзіця ставіцца да школы, да вучэбнай дзейнасці, да настаўнікаў і самога сабе. На мяжы старшага дашкольнага і малодшага школьнага ўзростаў адбываецца якасны скачок у змене адносін дзіцяці.

    Падрыхтоўка да школы - вельмі важная і складаная задача для дзяцей, іх законных прадстаўнікоў і педагогаў. Вырашаць яе неабходна старанна, творча. Бо негатоўнасць дзіцяці да школы можа праявіцца ў фактах непаспяховасці, у школьнай дэзадаптацыі, неўрозах, павышанай школьнай трывожнасці. Усё гэта з'яўляецца сур'ёзнай перашкодай для своечасовага развіцця дзіцяці, для атрымання ім новых цікавых ведаў, для адчування праўдзівага задавальнення ад працэсу пазнання.

   Крыніца:інтэрнэт сайт: http:doshvozrast.ru/rabrod/konsultacrod42.htm

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                                Т.М.Кружыліна 

згарнуць

Кансультацыя "Неабходныя ўмовы пры падрыхтоўцы да школы"

 

  Кожны год першага верасня разам з тысячамі першакласнікаў у думках садзяцца за парты іх бацькі і педагогі ўстаноў дашкольнай адукацыі. Дарослыя трымаюць своеасаблівы экзамен – менавіта цяпер у сценах школы выявіцца плён іх выхаваўчых намаганняў. Станаўленне дзіцяці да вучобы фарміруецца задоўга да таго, як ён пераступіць школьны парог. Важную ролю тут адыгрывае інфармацыя аб школе і спосаб яе падачы бацькамі і выхавальнікамі дашкольнай адукацыі.

  Многія бацькі імкнуцца стварыць эмацыянальнае ўяўленне аб школе: Ты ў нас выдатнікам будзеш. У цябе з'явяцца новыя сябры. Настаўнікі любяць такіх разумненькіх, як ты". Дарослыя думаюць, што такім чынам яны змогуць прывіць дзіцяці зацікаўленае станаўленне да школы. На самай жа справе, дашкольнік, настроены на радасную, займальную працу, адчуўшы нават нязначныя негатыўныя эмоцыі (крыўду, рэўнасць, зайздрасць), можа надоўга страціць цікавасць да вучобы. Прычын для падобных эмоцый школа дае дастаткова: няўдачы на фоне ўяўнай усеагульнай паспяховасці, цяжкасці ў пошуку сяброў сярод аднакласнікаў, разыходжанне ацэнкі настаўніка і звыклай бацькоўскай хвалы і інш.

  Часам бацькі выкарыстоўваюць вобраз школы як застрашванне, не задумваючыся аб наступствах: "За такія паводзіны цябе ў школе адразу ў хуліганы запішуць!, «Ты ж двух слов звязаць не можаш. Як ты на ўроках адказваць будзеш?»

  Падобныя довады наўрад ці натхняць дзяцей. Імкнучыся быць аб'ектыўнымі пры ацэнцы поспехаў, дарослыя не скупяцца на крытычныя заўвагі і, у рэшце рэшт, дамагаюцца таго, што дзіця калі наогул не прадпрыме ніякіх спробаў пераадолець цяжкасці, рэагуе на няўдачы слязьмі. Можна зразумець страх і трывогу, звязаныя з маючым адбыцца навучаннем у школе. Такім чынам, ні адназначна пазітыўны, ні адназначна негатыўны вобраз школы не прыносіць карысці.

  Важна, каб дзіця не толькі зразумела пачутую інфармацыю, але і прачула яе. Для гэтага выкарыстоўваюцца сюжэтна-ролевыя гульні, экскурсіі ў школу, гутаркі, апавяданні дарослых аб сваёй вучобе і любімых настаўніках, зносіны з малодшымі школьнікамі, чытанне і аналіз дзіцячай мастацкай літаратуры пра школьнае жыццё, прыказак і прымавак, якія падкрэсліваюць значэнне кнігі, вучобы, працы і т. д.

    Якімі ведамі, уменнямі і навыкамі павінна валодаць дзіця пры паступленні ў школу?

   Галоўны прыярытэт у плане адукацыі дзіцяці на этапе падрыхтоўкі да школы, як і ўсяго перыяду дашкольнага дзяцінства, - агульнае развіццё. Менавіта яно забяспечвае поспех навучання ў школе.

  Гэта значыць, што педагогі ўстаноў дашкольных адукацыі і бацькі, дзяцей якія ідуць у школу, павінны клапаціцца, перш за ўсё, пра тое, каб у іх былі сфармаваны агульныя здольнасці і якасці асобы, неабходныя дзіцяці для ажыццяўлення прынцыпова новай для яго дзейнасці - вучэбнай.

  Важна, каб будучы вучань умеў наладжваць зносіны з людзьмі, якія яго акружаюць, быў добразычлівы з дзецьмі, дарослымі, у тым ліку педагогамі, таксама павінен умець валодаць сваім целам, добра рухацца і арыентавацца ў прасторы. У дзіцяці павінна быць развіта дробная маторыка рук, а таксама скаардынаваны рухі рук і вачэй.

 Неабходна адзначыць, што недапушчальна праводзіць праверкі ўмення чытаць і пісаць пры прыёме дзіцяці ў першы клас, якія арыентуюць бацькоў на зусім няправільны шлях падрыхтоўкі дзіцяці да школы. Навучыць гэтым навыкам - задача пачатковай школы.

 Крыніца інтэрнэт сайт https://nsportal.ru/detskiy-sad/raznoe/2017/11/23/konsultatsiya-dlya-roditeley-podgotovka-detey-k-shkole

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                                   Т.Л.Тамашэня

згарнуць

Парады законным прадстаўнікам будучых першакласнікаў

  • Пачынайце “забываць” аб тым, што вашае дзіця маленькае.

      Давайце яму пасільную працу ў доме, вызначце круг абавязкаў. Зрабіце гэта мякка: “Які ты ў нас вялікі, мы нават можам даверыць табе памыць посуд (вымыць падлогу, працерці пыл і інш.)”

  • Вызначце агульныя інтарэсы.

Гэта могуць быць як пазнавальныя інтарэсы (любімыя мультфільмы, казкі, гульні), так і жыццёвыя (абмеркаванне сямейных спраў).

  • Навучыце дзіця дзяліцца сваімі праблемамі.

Абмяркуйце з ім канфліктныя сітуацыі, якія ўзнікаюць з аднагодкамі і дарослымі. Цікаўцеся яго меркаваннем, толькі так вы зможаце сфарміраваць у яго правільную жыццёвую пазіцыю.

  • Вучыце дзіця сямейнай эканоміцы.

Паступова прывучайце яго параўноўваць цэны, арыентавацца ў сямейным бюджэце (напрыклад, давайце яму грошы на хлеб і цукеркі, агаворваючы суму на той ці іншы прадукт). Стаўце ў вядомасць аб адсутнасці грошай у сям’і, хадзіце ў краму разам.

  • Размаўляйце з дзіцем.

Развіццё звязнага маўлення – заклад добрай вучобы. Былі ў тэатры (кіно, цырку) – паразмаўляйце з дзіцем, што яму больш за ўсё спадабалася. Слухайце ўважліва, задавайце пытанні, каб дзіця адчувала, што вам сапраўды цікава.

  • Адказвайце на кожнае пытанне дзіцяці.

Толькі ў гэтым выпадку яго пазнавальная цікавасць ніколі не скончыцца.

  • Часцей хваліце сваё дзіця.

На скаргі пра тое, што нешта не атрымоўваецца, адказвайце: “Абавязкова атрымаецца, толькі трэба паспрабаваць яшчэ”. Фарміруйце высокі ўзровень дамаганняў. І самі верце, што вашае дзіця можа, толькі трэба дамагчы яму. Хваліце словам, усмешкай, ласкай і пяшчотай, а ні пакупкай новай цацкі ці прысмакаў. 

Крыніца інтэрнэт сайт https://nsportal.ru/detskiy-sad/raznoe/2017/11/23/konsultatsiya-dlya-roditeley-podgotovka-detey-k-shkole

Загадчык                       А.Р.Груша

згарнуць

Што неабходна ведаць выхаванцу старшай групы

ЗАПЛАНАВАНЫЯ ВЫНІКІ АСВАЕННЯ ВЫХАВАНЦАМ АД 5 ДА 7 ГАДОЎ ВУЧЭБНАЙ ПРАГРАМЫ ДАШКОЛЬНАЙ АДУКАЦЫІ

 

ФІЗІЧНАЕ РАЗВІЦЦЁ . Адукацыйная галіна «Фізічная культура»

Выхаванец ад 5 да 6 гадоў. Выконвае розныя віды асноўных рухаў (хадзьба, бег, скачкі, лажанне, кіданне), спартыўных практыкаванняў (хадзьба на лыжах, язда на веласіпедзе, плаванне), элементы спартыўных гульняў (баскетбол, футбол, бадмінтон і інш.). Даводзіць пачатую рухальную дзейнасць (спартыўную або рухавую гульню, індывідуальнае рухальнае заданне) да завяршэння, імкнецца не звяртацца па дапамогу дарослых. Ацэньвае рухальнае дзеянне (знаходзіць адрозненне і падабенства ў выкананні практыкавання дваімі дзецьмі; параўноўвае свае дасягненні з ранейшымі ўласнымі вынікамі). Рэалізуе рухальныя навыкі ў цікавых і карысных відах дзейнасці (фізкультурныя забавы, турыстычныя прагулкі і паходы, самастойная рухальная дзейнасць: умее плаваць, катацца на самакаце, веласіпедзе, ролікавых каньках, лыжах і інш.). Выконвае правілы бяспекі пры выкананні фізічных практыкаванняў на фізкультурным занятку і ў самастойнай рухальнай дзейнасці. Слізгае на грудзях і спіне з грабковымі рухамі рук, паварочваецца падчас слізгацення з грудзей на спіну і наадварот; плавае спосабам «кроль» на грудзях і спіне з дапамогай сродкаў, якія падтрымліваюць (ласты, дошкі), і без іх.

 Выхаванец ад 6 да 7 гадоў Выконвае розныя віды асноўных рухаў (хадзьба, бег, скачкі, лажанне, кіданне), спартыўных практыкаванняў (хадзьба на лыжах, язда на веласіпедзе, плаванне), элементы спартыўных гульняў (баскетбол, футбол, бадмінтон і інш.). Даводзіць пачатую рухальную дзейнасць (спартыўную або рухавую гульню, індывідуальнае рухальнае заданне) да завяршэння, імкнецца не звяртацца па дапамогу дарослых. Выступае ініцыятарам рухальнай дзейнасці: робіць спробы самастойна адшукаць варыянты рашэння рухальнай задачы, перабудаваць практыкаванне па ўзоры або славесным указанні дарослага, ацэньваць рухі свае і таварышаў, тлумачыць паслядоўнасць сваіх дзеянняў, выконвае іх у розных варыянтах, праяўляе арыгінальнасць пры прыняцці рухальных рашэнняў. Выконвае асноўныя правілы здароўезберагальных, бяспечных паводзін. Плавае спосабам «кроль» на грудзях і спіне без сродкаў, якія дапамагаюць трымацца на вадзе; творча прымяняе рухальны вопыт у гульнях і гульнявых практыкаваннях на вадзе.

САЦЫЯЛЬНА-МАРАЛЬНАЕ І АСОБАСНАЕ РАЗВІЦЦЁ

 Адукацыйная галіна «Дзіця і грамадства»

 Выхаванец ад 5 да 6 гадоў.

   Называе хатні адрас, імя, імя па бацьку; прозвішча, сваё, дарослых; нумар хатняга тэлефона. Выказвае (вербальна) свае эмацыянальныя станы, перажыванні, пачуцці, учынкі («Я рады», «Я злуюся» і інш.), ацэньвае іх з пазіцыі маральных норм (добра – дрэнна). Усведамляе значэнне сям’і ў жыцці чалавека, расказвае пра сваю сям’ю, дом, сумесны адпачынак і інш., выказвае любоў да бацькоў. Самастойна выконвае гігіенічныя працэдуры, правільна карыстаецца сталовымі прыборамі (лыжкай, відэльцам, нажом), выконвае правілы прыёму ежы і паводзін за сталом. Выконвае правілы захавання і ўмацавання здароўя (выконвае распарадак дня, ужывае прадукты, карысныя для здароўя і інш.). Адрознівае прыметы добрага і дрэннага самаадчування, звяртаецца па дапамогу да дарослага пры дрэнным самаадчуванні, усведамляе важнасць аказання першай дапамогі (пад наглядам дарослага). Выконвае правілы бяспечных паводзін у побыце, на вуліцы, у прыродзе, выконвае правілы дарожнага руху (пераходзіць праезную частку па пешаходным пераходзе і інш.), усведамляе наступствы пры невыкананні правіл паводзін у патэнцыяльна небяспечных для жыцця і здароўя сітуацыях (пры пажары – не хавацца, клікаць дарослых на дапамогу і інш.). Выконвае правілы паводзін, культуры зносін у кампаніі аднагодкаў, наладжвае з імі сяброўскія ўзаемаадносіны: гуляе разам, дапамагае, падпарадкоўваецца агульным інтарэсам і правілам і інш., вырашае канфлікты мірным шляхам (дамаўляецца, просіць прабачэння, звяртаецца да дарослага і інш.), прымяняе спосабы элементарнага самакантролю і самарэгуляцыі ва ўзаемаадносінах з аднагодкамі і дарослымі (паводзіць сябе спакойна, стрымлівае свае негатыўныя намеры). Называе родны горад (пасёлак), краіну, яе сталіцу, іх славутасці, прыродныя сімвалы Беларусі (зубр, бусел, кветка лёну і інш.), разумее іх значэнне. Вызначае геаграфічнае становішча Рэспублікі Беларусь на карце, называе, з якімі дзяржавамі мяжуе. Называе дзяржаўныя сімвалы Рэспублікі Беларусь (сцяг, герб, гімн), ведае правілы паводзін на цырымоніі падняцця Дзяржаўнага сцяга і выканання Дзяржаўнага гімна Рэспублікі Беларусь, людзей, якія ўславілі Беларусь. Адрознівае і называе беларускія народныя промыслы (ткацтва, ганчарства, саломапляценне, разьба па дрэве), прадметы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва Беларусі (вырабы з лёну, гліны, саломкі, лазы і інш.), кампаненты нацыянальнага касцюма, стравы народнай кухні. Пазнае і называе прадметы, якія палягчаюць працу дарослых: вылучае іх прыметы, функцыі, прызначэнне. Называе прафесіі людзей (выхавальнік, настаўнік, будаўнік, абутнік, мастак, бібліятэкар і інш.), іх прылады працы, разумее значнасць вынікаў іх працы для сям’і, горада. Называе прадпрыемствы Беларусі па вытворчасці адзення, абутку, мэблі, бытавой тэхнікі і г.д. Прымяняе асноўныя эканамічныя паняцці («грошы», «бюджэт», «кошт» і інш.), устанаўлівае прычынна-выніковыя сувязі паміж паняццямі «праца» – «прадукт» – «грошы», адрознівае грошы па вонкавым выглядзе, па каштоўнасці, па назве. Праяўляе актыўнасць у сумеснай гульні з аднагодкамі, умее арганізаваць гульню, узгадняе гульнявую задуму і выбар ролі з аднагодкамі (лічылка, жэрабя), улічвае свае інтарэсы і інтарэсы партнёра, вырашае канфлікты ў гульні на аснове мірнага пагаднення, дзейнічае ў адпаведнасці з гульнявой задумай і правіламі. Праяўляе самастойнасць у розных відах працоўнай дзейнасці (самаабслугоўванні, гаспадарча-бытавой працы, працы ў прыродзе, ручной працы) цэласна выконвае працоўныя дзеянні, ажыццяўляе самакантроль; адчувае пачуццё задавальнення ад якасці вынікаў сваёй працы, беражліва ставіцца да вынікаў сваёй працы, працы аднагодкаў і дарослых.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў.

    Называе свой адрас, нумары тэлефонаў (хатні, бацькоў, розных службаў). Адрознівае эмацыянальны і фізічны стан іншых людзей (мама адпачывае – нельга шумець, бабулі цяжка несці сумку – трэба дапамагчы і інш.), выказвае турботу і клопат пра блізкіх і аднагодкаў (праяўляе спагаду, эмацыянальную падтрымку і інш.); дае ацэнку знешняму выгляду чалавека і яго асобасным якасцям. Адэкватна ўспрымае сябе ў часе, усведамляе свае магчымасці («Калі я быў маленькі», «Калі я вырасту вялікім»). Усведамляе сваё сацыяльнае «я»: унутраную пазіцыю выхаванца ўстановы дашкольнай адукацыі, эмацыянальна станоўча адносіцца да ролі навучэнца. Праяўляе валявыя намаганні, выконвае сацыяльныя нормы паводзін і правіл у розных відах дзейнасці, ва ўзаемаадносінах з дарослымі і аднагодкамі, правілы бяспечных паводзін і асабістай гігіены. Аналізуе ўзаемасувязь паміж выконваемым дзеяннем і яго карысцю для здароўя (калі чысціць зубы, то яны будуць здаровыя і інш.); свядома і матывавана выкарыстоўвае назапашаны вопыт захавання і ўмацавання здароўя (выконваць распарадак дня, фізічныя практыкаванні і інш.); расказвае пра значэнне фізічных практыкаванняў, загартоўвання, рацыянальнага харчавання для ўмацавання здароўя, пра ўплыў карысных і шкодных звычак на здароўе чалавека. Самастойна выконвае культурна-гігіенічныя працэдуры, правільна карыстаецца сталовымі прыборамі і прыладамі, прытрымліваецца правіл сталовага і гасцявога этыкету (карыстацца сурвэткай, браць ежу маленькімі кавалачкамі, не спяшацца, прыходзіць у госці па запрашэнні, не спазняцца, не браць рэчы без дазволу і інш.). Адрознівае небяспечныя сітуацыі бытавога, сацыяльнага, тэхнічнага і прыроднага характару (не размаўляць, не браць пачастункі ад незнаёмых людзей, не ўключаць газавую пліту, перамяшчацца асцярожна падчас галалёду і інш.). Расказвае, як паводзіць сябе ў патэнцыяльна небяспечных сітуацыях у побыце, на вуліцы, у прыродзе; выконвае правілы дарожнага руху, правілы бяспечных паводзін: (піць чыстую ваду, не падыходзіць і не карміць з рукі жывёлу, не адчыняць незнаёмыя вадкасці, карыстацца кухоннымі прыладамі па прызначэнні, сумесна з дарослым пераходзіць праезную частку ў паказаных месцах і г.д.). Самастойна ставіць мэту працоўнай дзейнасці, плануе задуму, ажыццяўляе працэс працы, ацэньвае вынік, беражліва карыстаецца інструментамі, удзельнічае ў розных відах працы. Называе родны горад (пасёлак), краіну, яе сталіцу, іх славутасці, азёры, рэкі, запаведнікі. Называе дзяржаўныя сімвалы (флаг, герб, гімн); прозвішча, імя, імя па бацьку Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, людзей, якія ўславілі Беларусь; выконвае правілы паводзін на цырымоніі падняцця Дзяржаўнага сцяга і выканання Дзяржаўнага гімна Рэспублікі Беларусь. Расказвае аб працы, адпачынку беларусаў, іх маральных якасцях, культурных традыцыях, людзях розных краін свету. Называе прадпрыемствы роднага горада, Рэспублікі Беларусь па вытворчасці адзення, абутку, мэблі, бытавой тэхнікі і інш. Расказвае пра мінулае, сучаснае і будучае прадметаў рукатворнага свету. Называе найпрасцейшыя паняцці асноў эканомікі («грошы», «кошт», «валюта», «танней» і інш.); прафесіі, звязаныя з эканамічнай дзейнасцю; базісныя эканамічныя якасці жыццядзейнасці людзей (беражлівасць, эканомнасць, працавітасць). Самастойна эканомна і з карысцю расходуе ваду, святло, матэрыялы. Самастойна арганізуе калектыўныя і індывідуальныя гульні, адрознівае ўмоўную і рэальную сітуацыі, далучае ўдзельнікаў, дамаўляецца, плануе і абмяркоўвае дзеянні дзяцей, якія гуляюць, выконвае правілы, прагназуе развіццё падзей, пераадольвае канфлікты ў гульні на аснове мірнага пагаднення, радуецца поспехам партнёра па гульні.

ПАЗНАВАЛЬНАЕ РАЗВІЦЦЁ

Выхаванец ад 5 да 6 гадоў

Пазнавальная актыўнасць Праяўляе дапытлівасць, пазнавальны інтарэс да з’яў прыроднага, прадметнага і сацыяльнага асяроддзя, недаступных знешняму назіранню. Праяўляе самастойнасць і настойлівасць у пазнавальна-практычнай дзейнасці, устанаўленні прычынна-выніковых сувязей, ініцыятыву ў вырашэнні пазнавальных задач. Праяўляе выбарачны інтарэс да калекцыянавання і іншых відаў дзіцячай дзейнасці. Праяўляе ўстойлівы інтарэс да пэўнай галіны пазнання (прырода, музыка, тэхніка), разнастайныя інтэлектуальныя пачуцці і эмоцыі (здзіўленне, сумненні, цікаўнасць, засмучэнне пры няўдачы, захапленне пры нечаканых адкрыццях і інш.). Задае дарослым і аднагодкам вялікую колькасць разнастайных пытанняў: азначальныя (Дзяўчынкі любяць гуляць з лялькамі? А лядзяш салодкі?), прычынныя (Чаму карова есць зялёную траву, а малако ў яе белае? Навошта робяць прышчэпкі?), пытаннігіпотэзы (Курыца дзяўбе ката, таму што ён хацеў з’есці куранят?). Развіццё сенсорных працэсаў (адчуванне і ўспрыманне) Валодае аналітычным успрыманнем, назіраннем. Абследуе прадметы паслядоўна і сістэмна, выкарыстоўвае як свае спосабы абследавання, так і рацыянальныя прыёмы, набытыя ў працэсе ўзаемадзеяння з дарослым пры пазнанні прадметаў, параўнанні іх функцый. Дыферэнцыруе сенсорныя эталоны (адрознівае колеравыя тоны па шкале светлаты, вылучае прамежкавыя колеры, арыентуецца ў варыятыўнасці геаметрычных форм, адрознівае па прапорцыях, велічыні і колькасці вуглоў і інш.). Арыентуецца і вызначае часавую паслядоўнасць у непарыўнай сувязі з дзейнасцю. Праяўляе эмпатыю да дарослых і аднагодкаў, апісвае эмацыянальны стан людзей, якія акружаюць, па знешніх праявах: міміцы, пантаміміцы, паставе, галасавой інтанацыі (радасць, гнеў і інш.). Вызначае і называе размяшчэнне ў прасторы ўласнага цела і навакольных прадметаў. Развіццё памяці і ўвагі Засяроджвае мэтанакіравана і доўга ўвагу на асобным аб’екце пры адцягненні ад усяго астатняга на працягу 20 і больш мінут (канцэнтрацыя і ўстойлівасць ўвагі). Называе змяненні і іх прычыны ў прадметным і прыродным свеце. Вылучае з агульнага фону 6–7 аднародных аб’ектаў (аб’ём увагі). Пераключае ўвагу з аднаго прадмета на другі, з аднаго віду дзейнасці на другі, паміж малавядомай дзейнасцю і знаёмай (размеркаванне ўвагі). Запамінае пры дапамозе вобразна-зрокавай памяці і на слых 5–7 аб’ектаў, пры выкарыстанні прыёму сэнсавай групоўкі – 9 і больш аб’ектаў. Выкарыстоўвае для запамінання розныя прыёмы: стварэння знешніх апор (падлік, асацыяцыя, мнемасхема, групоўка); стварэння сэнсавых апор (класіфікацыя, дабудова матэрыялу, структураванне, аналогія); лагічнага запамінання (падлік, сэнсавае суаднясенне, сэнсавая групоўка); зрокавага мадэлявання (выкарыстанне піктаграм пры запамінанні слоў, замалёўка эпізодаў пры запамінанні казак, апавяданняў). Валодае адвольнай рэгуляцыяй увагі і працэсаў памяці (успамінае жаданае, прагаворвае сам сабе і ўслых план дзеянняў). Расказвае і дэталёва апісвае вобразы ўсіх відаў памяці (зрокавыя, слыхавыя, датыкальныя, нюхальныя, смакавыя, рухальныя і эмацыянальныя). Прымяняе прыёмы самакантролю пры запамінанні, захаванні і ўзнаўленні матэрыялу (паўтарае, выпраўляе свае памылкі). Развіццё мыслення Абагульняе паняцці, называе агульныя ўласцівасці прадметаў і з’яў, устанаўлівае прычынна-выніковыя сувязі і залежнасці паміж імі (снег у цяпле растае, становіцца вадой – мая рукавіца стала мокрай, таму што на ёй быў снег, які нагрэўся ад маёй рукі і растаў). Ажыццяўляе разумовы аналіз: вылучае дэталі і сістэму прымет (уласцівасцей) аб’ектаў (успрымаючы прадмет або з’яву; узнаўляючы вобраз аб’екта па памяці). Устанаўлівае падабенства і адрозненне паміж аб’ектамі; вылучае істотныя прыметы аб’ектаў, якія параўноўваюцца; выконвае шматбаковае (поўнае, па ўсіх прыметах) параўнанне аб’ектаў. Групуе аб’екты па зададзенай прымеце з апорай на зрокавы ўзор і ўяўленні, па самастойна знойдзенай аснове, вызначаючы аснову аб’яднання ў групу зададзенай сукупнасці аб’ектаў, класіфікуе аб’екты па абагульняючым слове. Устанаўлівае заканамернасці з апорай на зрокавы ўзор. Устанаўлівае розныя адносіны паміж прадметамі і аб’ектамі: супрацьлегласці; паслядоўнасці; функцыянальныя: род – від; цэлае – частка; прычына – вынік. Выконвае складаныя інструкцыі, свядома пераходзячы ад аднаго віду дзейнасці да другога, прытрымліваючыся пры гэтым інструкцыі і мэты дзейнасці. Выяўляе і называе разнастайныя супярэчнасці ў з’явах прыроды (летам на досвітку няма расы на траве), прадметным свеце (нож не рэжа), назіраемых праяўленнях сацыяльнага жыцця (аднагодак бярэ цацку без дазволу). Выбірае самастойна розныя спосабы эксперыментавання (што зрабіць, калі раптам «тармозіць» цацачны цягнік: паспрабаваць самому ці запытацца ў таты). Прымае і разумее навучальныя інтэлектуальныя задачы. Развіццё ўяўлення Адвольна і самастойна стварае вобразы ўяўлення. Прыдумвае разгорнутыя і паслядоўныя гісторыі. Прыдумвае і ўяўляе ў розных відах дзейнасці. Праяўляе творчую ініцыятыву ва ўсіх відах дзейнасці. Прымяняе шырокае кола замешчаных дзеянняў, вобразаў, сімвалаў (пераўвасабленняў у гульні, тэатральнай дзейнасці, звыклай бытавой дзейнасці, прыдумванні ўласных гісторый). Выкарыстоўвае розныя прыёмы стварэння вобразаў ва ўяўленні (камбінаванне, тыпізацыя, змешванне прымет, акцэнтаванне, перабольшанне, пераменшанне, прыпадабненне). Адрознівае выдумку ад рэальнасці.

 Выхаванец ад 6 да 7 гадоў Пазнавальная актыўнасць Праяўляе дапытлівасць, устойлівыя і выбарачныя пазнавальныя інтарэсы да прадметнага, прыроднага і сацыяльнага свету. Адвольна арганізоўвае ўласную пазнавальную дзейнасць, заснаваную на ўнутраных пазнавальных і сацыяльных матывах, патрэбнасцях у дасягненні і прызнанні. Праяўляе самастойнасць і настойлівасць у пазнавальна-практычнай дзейнасці, устанаўленні прычынна-выніковых сувязей, самастойна прыдумвае тлумачэнні з’яў прыроды і ўчынкаў людзей; назірае, эксперыментуе. Праяўляе ўстойлівы інтарэс да пэўных відаў дзейнасці, разнастайныя інтэлектуальныя пачуцці і эмоцыі (здзіўленне, сумненні, цікаўнасць, засмучэнне пры няўдачах, захапленне пры нечаканых адкрыццях і інш.). Вылучае ўласныя гіпотэзы, каб прадбачыць развіццё падзей, сітуацый міжасобаснага ўзаемадзеяння, вынікі сваіх учынкаў, эксперыментаў з аб’ектамі прыроднага свету. Развіццё сенсорных працэсаў (адчуванне і ўспрыманне) Выкарыстоўвае аналітычнае ўспрыманне і назіранне пры пазнанні аб’ектаў навакольнага свету. Асэнсавана і мэтанакіравана выкарыстоўвае рацыянальныя спосабы пры абследаванні прадметаў (разгляданне, абмацванне, накладанне, прыкладанне). Дыферэнцыруе і апісвае розныя віды сенсорных эталонаў (адценні колеру, варыянты формы, велічыні, прасторы, густу, паху і інш.). Выстройвае серыяцыйныя рады па адной-дзвюх прыметах. Арыентуецца і вызначае часавую паслядоўнасць. Прымяняе спосабы складанага мадэлявання ў практычнай дзейнасці (канструяванне з паперы, зборка тэхнічных цацак, мадэлі сумеснай з аднагодкамі дзейнасці, мадэль складу слова, гукавышыннага раду і інш.). Вызначае і называе ўласныя станы (актыўнасць – стомленасць, добрае самаадчуванне – дрэннае самаадчуванне), іншых людзей, персанажаў казак, выяўляючы суперажыванне і садзейнічанне. Вызначае і называе размяшчэнне ў прасторы ўласнага цела і навакольных прадметаў. Развіццё памяці і ўвагі Засяроджвае мэтанакіравана і доўга ўвагу (больш за 30 мінут) на асобным аб’екце пры адцягненні ад усяго астатняга (канцэнтрацыя і ўстойлівасць увагі). Вылучае з агульнага фону больш за 8 аб’ектаў (аб’ём увагі). Пераключае ўвагу з аднаго прадмета на другі, з аднаго віду дзейнасці на другі, паміж малавядомай дзейнасцю і знаёмай (размеркаванне ўвагі). Адвольна запамінае больш за 10 аб’ектаў. Выкарыстоўвае для запамінання розныя прыёмы, у тым ліку і прыёмы лагічнага запамінання (падлік, сэнсавае суаднясенне новага з ужо вядомым, сэнсавая групоўка). Валодае адвольнай рэгуляцыяй увагі і працэсаў памяці (успамінае жаданае, прагаворвае сам сабе і ўслых план дзеянняў). Расказвае і дэталёва апісвае вобразы ўсіх відаў памяці (зрокавыя, слыхавыя, датыкальныя, нюхальныя, смакавыя, рухальныя і эмацыянальныя). Прымяняе прыёмы самакантролю пры запамінанні, захаванні і ўзнаўленні матэрыялу (паўтарае, выпраўляе свае памылкі). Развіццё мыслення Абагульняе паняцці, называе агульныя ўласцівасці прадметаў і з’яў, устанаўлівае прычынна-выніковыя сувязі і залежнасці паміж імі. Разумее і прымае вучэбную задачу (умовы, змест, пытанне, рашэнне, вынік). Прымяняе лагічныя аперацыі (аналіз, сінтэз, абагульненне, параўнанне, групоўка, класіфікацыя, абстрагаванне, серыяцыя, канкрэтызацыя) для вырашэння пазнавальных задач. Ставіць мэту дзейнасці і прагназуе вынік. Ацэньвае і апісвае прадукцыйнасць, эфектыўнасць сваёй разумовай дзейнасці, выяўляючы крытычнасць у яе самаацэнцы (Гэта я тут пераблытаў і памыліўся). Вылучае гіпотэзы, робіць высновы. Знаходзіць творчае рашэнне практычных задач. Прымяняе новыя навучальныя ўменні (прымае вучэбную задачу, адрознівае ўмовы і пытанне, выконвае заданне ў адпаведнасці з указаннямі педагагічнага работніка, кантралюе сябе). Выкарыстоўвае сімвалічныя сродкі для пазнання навакольнага свету (знакі, мадэлі, схемы). Развіццё ўяўлення Стварае новыя вобразы (прыпісвае неіснуючыя ўласцівасці знаёмым прадметам, перамяншае або перабольшвае, камбінуе і выкарыстоўвае іх у разнастайных відах сваёй жыццядзейнасці). Адрознівае рэальны і ўяўны свет, рэальныя вынікі дзеянняў, учынкаў ад уяўных, абгрунтоўваючы свае вывады. Выкарыстоўвае ахоўную функцыю ўяўлення, каб адхіліцца ад негатыўных перажыванняў (аднагодкі не бяруць у гульню – прыдумаю сваю гульню і інш.). Прымяняе шырокае кола замешчаных дзеянняў, вобразаў, сімвалаў (пераўвасабленняў у гульні, тэатральнай дзейнасці, звыклай бытавой дзейнасці, прыдумванні ўласных гісторый).

Адукацыйная галіна «Элементарныя матэматычныя ўяўленні»

Выхаванец ад 5 да 6 гадоў Лічыць колькасным і парадкавым лікам да 10, выконваючы правілы. Вызначае парадкавае месца аб’екта. Называе склад лікаў ад 1 да 5 з адзінак і лікаў ад 1 да 10 – з двух меншых. Выкарыстоўвае спосабы вымярэння велічыні лінейных працягласцей (даўжыня, шырыня, вышыня) і аб’ёму вадкіх і сыпучых рэчываў з дапамогай умоўнай меркі. Адрознівае і называе геаметрычныя і аб’ёмныя геаметрычныя фігуры (круг, квадрат, трохвугольнік, прамавугольнік, авал, трапецыя, ромб, шар, куб, цыліндр, конус), абагульненае паняцце «чатырохвугольнік». Вызначае сувязі і адносіны паміж сумежнымі лікамі. Адрознівае і выкарыстоўвае знакі «больш», «менш», «роўна». Групуе і класіфікуе прадметы па адной-трох прыметах. Распазнае і называе часткі сутак, дні тыдня, поры года, іх паслядоўнасць па славесным апісанні, выяўленчай нагляднасці, вопыту ўласнай дзейнасці, назіранняў з’яў прыроды, з дапамогай мадэлі. Арыентуецца на лісце паперы, у знаёмай навакольнай прасторы, рухаецца ў зададзеным напрамку, выкарыстоўвае наглядныя мадэлі. Вызначае паслядоўнасць з дапамогай стрэлкі.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў Называе склад лікаў да 10 з двух меншых. Адрознівае і называе лічбы, матэматычныя знакі «0», «больш», «менш», «роўна», «+», «–», «<», «>», іх значэнне і прызначэнне. Вырашае простыя арыфметычныя задачы на складанне і адніманне. Адрознівае і называе геаметрычныя фігуры. Лічыць колькасным і парадкавым лікам да 20, выконваючы правілы. Вызначае сувязі і адносіны паміж сумежнымі лікамі. Вызначае час па гадзінніку з дакладнасцю да паўгадзіны. Выкарыстоўвае наглядныя мадэлі.

Адукацыйная галіна «Дзіця і прырода»

Выхаванец ад 5 да 6 гадоў Называе прыкметы, характэрныя для жывых істот і іх праяўленні ў раслін і жывёлы. Называе прыкметы сезонных змяненняў у нежывой прыродзе; раслінным і жывёльным свеце. Называе спосабы выкарыстання органаў пачуццяў для пазнання навакольнага свету. Пазнае і называе расліны, групуе іх па розных прыкметах: па жыццёвай форме (трава, куст, дрэва), будове лісця (лісцяныя, хвойныя), адносінах да чалавека (культурныя, дзікарослыя), спосабе выкарыстання (харчовыя, лекавыя, дэкаратыўныя), месцыпражывання (лес, луг, вадаём, сад, поле, агарод, кветнік, пакаёвыя); расліны розных кліматычных зон (пальмы, ананасы, апельсіны і інш. Пазнае і называе жывёлін, групуе іх па розных прыкметах: класах (птушкі, рыбы, звяры, насякомыя); месцыпражывання (лес, луг, вадаём і інш.), спосабе перамяшчэння (бегаюць, лётаюць, скачуць, плаваюць і інш.); прыродна-кліматычных зонах (белы мядзведзь, цюлень, пінгвін, жыраф, слон, малпа і інш.). Прымяняе розныя спосабы догляду раслін і жывёлы ў адпаведнасці з іх патрэбнасцямі. Вылучае і называе асаблівасці будовы органаў пачуццяў: вочы (павекі, вейкі), нос (крылы носа, ноздры), вуха (вушная ракавіна, слыхавы праход). Вылучае і называе ўласцівасці прадметаў і з’яў нежывой прыроды: пясок, камяні, гліна, вада, паветра, навальніца, вясёлка, снег і інш. Адрознівае і называе фазы Месяца (малады Месяц, Поўня, стары Месяц), сузор’і на небе (напрыклад, Вялікая Мядзведзіца, Малая Мядзведзіца). Называе правілы ўзаемадзеяння са свойскімі, бяздомнымі, дзікімі жывёлінамі, пакаёвымі раслінамі і раслінамі ў прыродным асяроддзі, з прадметамі нежывой прыроды.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў. Называе сезонныя змяненні ў нежывой прыродзе, у раслінным і жывёльным свеце, вопратцы, працы ў прыродзе і гульнях дзяцей. Называе спосабы размнажэння раслін (насеннем, цыбулінамі, клубнямі, дзеткамі, ліставымі і сцябловымі чаранкамі) і жывёл (нераставанне, адкладка яек, жыванароджанне). Адрознівае і называе асяроддзі пражывання жывых арганізмаў (вада, глеба, наземнапаветранае асяроддзе) і суадносіць расліны і жывёлу з асяроддзем іх пражывання. Заўважае і называе з’явы, прадметы нежывой прыроды і іх уласцівасці ў прыродзе. Характарызуе значэнне раслін у жыцці чалавека і ў прыродзе. Ажыццяўляе розныя спосабы дыферэнцыраванага догляду раслін і жывёлы ў адпаведнасці з іх патрэбнасцямі. Заўважае і называе маскіровачную афарбоўку (матылі, конікі, вераб’і, жабы, зайцы і інш.) і суадносіць з тымі аб’ектамі прыроды, пад якія яны маскіруюцца. Арыентуецца на сабе і паказвае, дзе знаходзяцца ў яго ўнутраныя органы: сэрца (размешчана ў грудзях), органы дыхання – лёгкія, органы стрававання – страўнік; косці. Называе правілы бяспечных паводзін у працэсе ўзаемадзеяння з раслінамі і жывёлінамі ў лесе, на лузе, на вадаёме. Называе правілы беражлівых адносін да свайго арганізма, раслін, жывёлы, прыродных рэсурсаў.

 МАЎЛЕНЧАЕ РАЗВІЦЦЁ

Адукацыйная галіна «Развіццё маўлення і культура маўленчых зносін»

Выхаванец ад 5 да 6 гадоў. Называе значэнні мнагазначных слоў розных часцін мовы. Адрознівае абагульняльныя паняцці. Афармляе ў маўленні вынік супастаўлення прадметаў і з’яў па часавых і прасторавых адносінах, велічыні, колеры, вазе, якасці. Ужывае словы, найбольш дакладна прыдатныя да сітуацыі. Утварае формы загаднага і ўмоўнага ладу дзеясловаў, роднага склону назоўнікаў. Утварае назоўнікі з павелічальнымі, памяншальнымі, ласкальнымі суфіксамі. Выбірае словаўтваральныя пары (вучыць, кніга, ручка, настаўнік). Падбірае аднакаранёвыя словы. Змяняе сілу голасу, тэмп маўлення, інтанацыю ў залежнасці ад зместу выказвання, умоў зносін. Адрознівае свісцячыя, шыпячыя і санорныя, цвёрдыя і мяккія гукі – ізаляваныя, у словах і фразавым маўленні. Дыферэнцыруе пары гукаў [з] – [с], [ж] – [з], [ж] – [ш], [ч] – [ш], [л] – [р]. Ужывае сказы розных тыпаў. Падбірае словы і фразы, падобныя па гучанні. Узнаўляе мастацкі тэкст без дапамогі дарослага, інтанацыйна перадаючы дыялог дзеючых асоб і характарыстыку персанажаў. Складае апісальны або апавядальны расказ па змесце карціны, прыдумвае назву расказу ў адпаведнасці са зместам; складае апавядальны расказ або казку пра цацкі; апавяданні з асабістага вопыту.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў. Разумее значэнні мнагазначных слоў розных часцін мовы. Падбірае словы, якія абазначаюць уласцівасці і якасці прадмета, а таксама матэрыял, з якога ён зроблены. Ужывае сінонімы, амонімы, антонімы ва ўласным маўленні, праяўляе цікавасць да этымалогіі слоў, разумее сэнс некаторых фразеалагізмаў і іншых вобразных сродкаў мовы (загадкі, прымаўкі). Выкарыстоўвае ва ўласным маўленні розныя тыпы сказаў, змяняе і ўзгадняе паміж сабой розныя часціны мовы. Правільна ўжывае граматычныя формы (простая параўнальная ступень прыметніка, утвораная суфіксальным спосабам, родны склон множнага ліку назоўнікаў, нязменныя словы, складаныя словы). Правільна вымаўляе ўсе гукі роднай мовы. Выкарыстоўвае сродкі інтанацыйнай выразнасці, валодае навыкамі маўленчага самакантролю. Падбірае словы з зададзеным гукам, блізкія па гучанні словы. Прымае ўдзел у размове пра факты і з’явы, успрынятыя за межамі ўстановы дашкольнай адукацыі і апасродкавана (індывідуальна і ў падгрупах). Пераказвае літаратурныя творы, складае апавяданні, апісальныя і апавядальныя, звязныя выказванні з элементамі разважання. Выкарыстоўвае разнастайныя сувязі, якія забяспечваюць цэласнасць і складнасць тэксту; ажыццяўляе маўленчы самакантроль.

Образовательная область «Развитие речи и культура речевого общения»

 Воспитанник от 5 до 6 лет .Употребляет слова – названия окружающих предметов: игрушек, учебных принадлежностей (карандаш, кисточка, тетрадь), посуды, мебели, одежды, домашних вещей (часы, диван, ковёр), животных (белка, кролик, бабочка), овощей и фруктов (лук, картофель); цвета (розовый, голубой), качеств (красивый, смелый, вкусный, хороший, плохой); действий (смотреть, видеть, встречать, расти). Употребляет обобщающие слова. Называет слова русского и белорусского языков, которые совпадают или похожи по произношению, но имеют разное лексическое значэние (неделя – нядзеля, диван – дыван, рэч – речь). Употребляет формы вежливости на русском языке. Правильно произносит специфические звуки русского языка: взрывные [г], [г’]; мягкие [р’], [ч’], [щ’] – изолированно, в словах и фразах. Правильно произносит русские и белорусские слова, похожие по звучанию (зверёк – звярок, ночь – ноч). Образовывает словосочетания, выраженные согласованием имён прилагательных и некоторых имён существительных (длинная тень, белый козлёнок, вясёлая гармонь). Образовывает слова, обозначающие притяжательные прилагательные (папин, Колин, тётин). Образовывает слова, выраженные наречиями (утром, зимой). Образовывает слова, обозначающие названия детёнышей животных (мышонок, тигрёнок). Формулирует вопросы с помощью частиц ли, разве. Употребляет предлоги, словосочетания с предлогами в, к (в лес, к другу), союз но. Употребляет специфически русские морфолого-синтаксические обороты (болит у кого, болеть чем, ходить по грибы, по ягоды, благодарить кого, смеяться над кем). Пересказывает короткие сказки и рассказы – как знакомые, так и впервые услышанные. Описывает ситуацию, решает определённую коммуникативную задачу – просьбу, рассказ, объяснение. Создаёт высказывания, самостоятельные по замыслу и языковому оформлению.

Воспитанник от 6 до 7 лет. Называет слова белорусского и русского языков, которые совпадают или похожи по произношению, но имеют разное лексическое значение. Употребляет в собственной речи некоторые особенности граматического строя русской речи: единственное и множественное число отдельных имён существительных; согласование имён прилагательных и некоторых имён существительных; образование некоторых падежных форм имён существительных; притяжательных прилагательных; сравнительной и превосходной форм сравнения имён прилагательных; наречий. Формулирует вопросы с помощью частиц ли, разве, употребляет в речи предлоги, словосочетания с предлогами в, к. Использует в собственной речи специфически русские морфолого-синтаксические обороты (болит у кого, болеть чем, ходить по грибы, по ягоды, благодарить кого, смеяться над кем). Правильно произносит специфические звуки русского языка в словах и фразах. Пересказывает короткие сказки и рассказы. Создаёт высказывания, самостоятельные по замыслу и языковому оформлению.

Адукацыйная галіна «Падрыхтоўка да навучання грамаце»

 Выхаванец ад 5 да 6 гадоў. Разумее тэрміны: «сказ», «слова», «склад», «націскны склад», «гук», «галосны гук», «цвёрды зычны гук», «мяккі зычны гук», «націскны галосны гук», «ненаціскны галосны гук». Выдзяляе гукі ў складзе, склады ў слове, словы ў сказе вымаўляе ў пэўнай паслядоўнасці. Падбірае словы з рознай працягласцю гучання, падобныя і непадобныя па гучанні; падбірае словы з зададзеным гукам. Дзеліць 2–3-складовыя словы на склады. Вызначае слоўны націск і яго месца ў структуры аналізаванага слова. Вымаўляе словы з пастаянным і перанесеным націскам. Дзеліць на словы і складае сказы з 2–4 слоў без прыназоўнікаў і злучнікаў. Праводзіць гукавы аналіз трох-, чатырох-, пяцігукавых слоў рознай гукавой структуры.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў. Выдзяляе гукі ў складзе, склады ў слове, словы ў сказе вымаўляе ў пэўнай паслядоўнасці. Падбірае словы з рознай працягласцю гучання, падобныя і непадобныя па гучанні; падбірае словы з зададзеным гукам. Вымаўляе словы з пастаянным і перанесеным націскам, вызначае правільнае вымаўленне. Ужывае ў маўленні тэрміны «сказ», «слова», «склад», «націскны склад», «гук», «галосны гук», «цвёрды зычны гук», «мяккі зычны гук», «націскны галосны гук», «ненаціскны галосны гук». Праводзіць гукавы аналіз трох-, чатырох-, пяцігукавых слоў рознай гукавой структуры.

ЭСТЭТЫЧНАЕ РАЗВІЦЦЁ .

Адукацыйная галіна «Выяўленчае мастацтва»

 Выхаванец ад 5 да 6 гадоў. Адрознівае і называе жанры жывапісу (пейзаж, партрэт, нацюрморт); віды кніжнай графікі, скульптуры, функцыі архітэктуры і дызайну. Разумее і апісвае змест твора мастацтва, сродкі мастацкай выразнасці твора, яго вобразы, сюжэты. Самастойна малюе прадметы, сюжэты, дэкаратыўныя элементы з натуры, па задуме; варыятыўна выкарыстоўвае розныя спосабы (канструктыўны, сілуэтна-контурны) і тэхнікі (жывапісныя, графічныя) малявання ў адпаведнасці з характарыстыкай вобраза, тэхнікі работы з маляўнічымі і графічнымі матэрыяламі, сродкі мастацкай выразнасці (колер, лініі, рытм, кампазіцыю). Выконвае графічныя дзеянні, неабходныя для авалодання пісьмом: малюе розныя лініі і ўмоўныя графічныя знакі ў абмежаванай прасторы. Самастойна лепіць прадметы, сюжэты, дэкаратыўныя элементы рознымі спосабамі і прыёмамі (канструктыўны, змешаны, прыёмы прышчыпвання, адцягвання, прымазвання, выкарыстанне стэкаў, штампаў); выкарыстоўвае сродкі мастацкай выразнасці для стварэння вобраза (аб’ём, форма, дынаміка (жэсты, позы), прапорцыі, кампазіцыя). Выкарыстоўвае розныя прыёмы і спосабы выразання (прамалінейнае, крывалінейнае). Выконвае калектыўную і індывідуальную аплікацыі: прадметную, сюжэтную, дэкаратыўную, плоскасную, паўаб’ёмную, з элементамі фларыстыкі, калажу з розных матэрыялаў (папера, тканіна, прыродны матэрыял). Стварае канструкцыі і мастацкія вобразы з будаўнічага матэрыялу, дэталей канструктараў, буйнагабарытных модуляў, прыроднага (дадатковага) матэрыялу, паперы; канструюе па ўзоры, схеме, задуме, умовах рознымі спосабамі, выкарыстоўвае ўласцівасці канструктыўнага матэрыялу, разнастайныя формы і велічыні, варыянты колеравага рашэння, фактуры матэрыялу. Выкарыстоўвае розныя віды выяўленчай дзейнасці ў працэсе заняткаў дызайнам; стварае даступныя аб’екты дызайну сваімі рукамі самастойна і сумесна з іншымі дзецьмі, эксперыментуе з рознымі мастацкімі матэрыяламі і тэхнікамі.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў. Адрознівае і называе віды мастацтва: выяўленчае (жывапіс, графіка, скульптура), дэкаратыўна-прыкладное, архітэктура, дызайн. Адрознівае і называе жанры выяўленчага мастацтва (партрэт, пейзаж, нацюрморт). Стварае індывідуальныя мастацкія вобразы ў розных відах выяўленчай і дызайндзейнасці. Інтэгруе розныя віды выяўленчай дзейнасці; выкарыстоўвае тэхнічныя навыкі і ўменні для яе рэалізацыі, задумы; розныя матэрыялы. Праяўляе індывідуальную творчасць у дызайн-дзейнасці; удзельнічае ў калектыўных мастацка-дэкаратыўных працах. Канструюе па зададзенай схеме і будуе самастойна схему будучай канструкцыі; праяўляе цікавасць да стварэння канструкцый, якія рухаюцца, знаходзіць простыя тэхнічныя рашэнні. Канструюе па ўмовах, якія задаюцца дарослым, сюжэтам гульні; прымяняе абагульненыя спосабы канструявання (камбінаторыка, апрадмечванне, уключэнне недастаючага і прыбіранне лішняга). Выкарыстоўвае спосабы (дужачны, з дапамогай завітка, колеравай плямы) і розныя мастацкія тэхнікі малявання. Прымяняе метады (скульптурны, рэльефны) і прыёмы лепкі, іх камбінаванне. Прымяняе разнастайныя прыёмы і спосабы (сіметрычнае, парнасіметрычнае) выразання.

 Падрыхтоўка рукі да пісьма.  Выхаванец ад 5 да 6 гадоў выконвае графічныя дзеянні, неабходныя для авалодання пісьмом: малюе розныя лініі і ўмоўныя графічныя знакі ў свабоднай і абмежаванай прасторы, рэгулюе руху рукі (па сіле націску, амплітудзе), штрыхуе.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў выконвае графічныя дзеянні, неабходныя для авалодання пісьмом: малюе выявы, у якіх спалучаюцца розныя віды ліній (гарызантальныя, вертыкальныя, нахільныя, хвалістыя), камбінуе элементы (пяцельныя, зігзагападобныя), замкнёныя формы; прытрымліваецца зададзенага прасторавага размяшчэння; робіць рытмічныя, раўнамерныя, плыўныя рухі рукой.

Адукацыйная галіна «Музычнае мастацтва»

 Выхаванец ад 5 да 6 гадоў .Праяўляе суперажыванне музычным вобразам праслуханай музыкі (у міміцы, маўленні, рухах, музіцыраванні). Уважліва, зацікаўлена слухае, называе вакальныя і інструментальныя творы народнай, класічнай, сучаснай музыкі (у тым ліку аднаго жанру), іх аўтара, часткі (2–3). Перадае адначасова з успрыманнем музыкі характэрныя асаблівасці музычнага вобраза ў спевах, руху, музіцыраванні, творчасці і іншых відах дзейнасці. Адрознівае і называе музычныя інструменты сімфанічнага (скрыпка, флейта, габой, труба, фартэпіяна, арфа і інш.), беларускага народнага (гармонік, дудачка, дуда, цымбалы і інш.), дзіцячага (металафон, ксілафон, трохвугольнік, румба, бубен, барабан і інш.) аркестраў. Адрознівае і называе песні, танцы, карагоды, іх часткі. Адрознівае і называе віды спеваў, музычна-рытмічных рухаў, музіцыравання. Выказвае свае ўражанні пра пачуты музычны твор, прымяняючы веды пра сродкі музычнай выразнасці. Выказвае музычныя перавагі ў зносінах з аднагодкамі і дарослымі. Выразна спявае песні, папеўкі, выконваючы пеўчую ўстаноўку, сола, дуэтам, хорам, у карагодзе, з музычным суправаджэннем і без яго. Рытмічна, выразна выконвае музычна-рытмічныя рухі, танцы (2–3 фігуры) з атрыбутамі і без іх пад 2–3-часткавую музыку. Музіцыруе на асобных дзіцячых музычных інструментах (дудачка, металафон, ксілафон, цымбалы, трохвугольнік, румба, бубен, барабан і інш.) у ансамблі, шумавым і змешаным аркестры. Імправізуе сола, у міні-групе, ствараючы цэласныя арыгінальныя і разгорнутыя кампазіцыі-імправізацыі (танцавальныя, песенныя, песенна-інструментальныя), перадаючы ў іх інтанацыі рознага настрою (мажор, мінор), дынамікі, вышыні, рытму, тэмпу. Выконвае развучаныя песні, танцы, інструментальныя кампазіцыі ў розных відах эстэтычнай дзейнасці і жыццёвых сітуацыях. Выказвае ацэначныя меркаванні пра якасць уласнага выканання песні, музычнарытмічнага руху, музіцыравання і кампазіцыі-імправізацыі, выканання аднагодкамі.

Выхаванец ад 6 да 7 гадоў. Эмацыянальна ўспрымае і адгукаецца на вобразы розных жанраў музычнага мастацтва (у тым ліку творы аднаго і розных жанраў, аднаго і розных кампазітараў) у выкананні салістаў, аркестраў. Называе творы, іх аўтараў, саліруючы музычны інструмент, іх часткі (2–3). Расказвае пра выразна-выяўленчы змест музычных твораў, ужываючы музычную тэрміналогію і эмацыянальна-вобразныя характарыстыкі музыкі. Адрознівае і называе музычныя інструменты сімфанічнага (скрыпка, флейта, габой, труба, фартэпіяна, арфа і інш.), беларускага народнага (гармонік, дудачка, дуда, цымбалы і інш.), дзіцячага (металафон, ксілафон, трохвугольнік, румба, бубен, барабан) аркестраў. Называе і параўноўвае песні, танцы, карагоды, іх часткі, віды спеваў, музычнарытмічных рухаў, музіцыравання. Валодае спосабамі перадачы характэрных асаблівасцей музычных вобразаў у розных відах эстэтычнай дзейнасці (слуханне музыкі, спевы, музычна-рытмічныя рухі, музіцыраванне, творчасць). Абменьваецца эстэтычнымі ўражаннямі аб праслуханай музыцы, выкананым творы, сканструяванай кампазіцыі-імправізацыі, уласных музычных перавагах. Прапаноўвае для праслухоўвання і выканання новыя музычныя творы. Самастойна выразна выконвае песні, танцы (3–4 фігуры), карагоды, музіцыруе на выбар на дзіцячых музычных інструментах (дудачка, металафон, ксілафон, цымбалы, трохвугольнік, румба, бубен, барабан і інш.), зладжана іграе ў аркестры, актыўна праяўляе сябе ў музычных і тэатралізаваных гульнях, гульнях-драматызацыях, перадаючы розныя характары танцавальных і музычна-гульнявых вобразаў. Імправізуе сола, у міні-групе, ствараючы цэласныя арыгінальныя і разгорнутыя кампазіцыі-імправізацыі (танцавальныя, песенныя, песенна-інструментальныя), у розных жанрах, перадаючы ў іх інтанацыі рознага настрою (мажор, мінор), дынамікі, вышыні, рытму, тэмпу. Выконвае развучаныя песні, танцы, інструментальныя кампазіцыі ў розных відах эстэтычнай дзейнасці і жыццёвых сітуацыях. Ацэньвае якасць уласнага выканання песні, музычна-рытмічнага руху, музіцыравання і кампазіцыі-імправізацыі, выканання аднагодкамі.

Адукацыйная галіна «Мастацкая літаратура»

Выхаванец ад 5 да 6 гадоў .Слухае і адэкватна ўспрымае творы мастацкай літаратуры і фальклору. Адрознівае і называе жанры фальклору, літаратурныя жанры і іх асаблівасці (верш, казка, апавяданне, байка). Вызначае і апісвае настрой, характар літаратурнага (фальклорнага) твора. Выразна выконвае паэтычны твор, эмацыянальна і дакладна перадае змест, прымяняе патрэбныя інтанацыі, лагічныя націскі і паўзы, правільна ўзнаўляе тэмп, рытм вершаванай мовы, рэгулюе сілу голасу. Пераказвае празаічныя творы (апавяданне, казку і інш.).

 Выхаванец ад 6 да 7 гадоў. Слухае і адэкватна ўспрымае творы мастацкай літаратуры і фальклору. Выбарачна ставіцца да твораў мастацкай літаратуры і фальклору: называе любімыя творы, тлумачыць, чым яны падабаюцца. Адрознівае і называе жанры фальклору, літаратурныя жанры і іх асаблівасці (верш, казка, апавяданне, байка). Вызначае і апісвае настрой, характар літаратурнага (фальклорнага) твора. Выразна выконвае паэтычны твор, эмацыянальна і дакладна перадае змест, прымяняе патрэбныя інтанацыі, лагічныя націскі і паўзы, правільна ўзнаўляе тэмп, рытм вершаванай мовы, рэгулюе сілу голасу. Пераказвае празаічныя творы (апавяданне, казку і інш.), выкарыстоўвае сродкі моўнай выразнасці пры іх пераказванні.

Крыніцы:

          1. Вучэбная праграма дашкольнай адукацыі./ М-ва адукацыі Рэспублікі Беларусь,  - Мінск, НІА,  2022

Загадчык                                                      А.Р.Груша

згарнуць

Рыхтуемся да школы праз гульню

 

 

  У час гульняў дзіця развіваецца, як асоба, ва ўсіх сферах: пазнавальнай, эмацыянальнай, сацыяльнай, творчай, рухальнай і матывацыйнай. Існуе вялікая колькасць гульняў, мэта якіх сфарміраваць тыя ці іншыя навыкі дзіцяці, даць яму новую інфармацыю пра свет, выхаваць станоўчыя рысы характару.

  У гульнях са шнуроўкамі паляпшаюцца вокамер, увага, уседлівасць, умацоўваюцца пальцы рук (дробная маторыка). Гэта найлепшы спосаб падрыхтаваць руку да пісьма.

   Рухомыя гульні развіваюць сілу, цягавітасць, спрыт, паляпшаюць выправу.

 Зараз у крамах вялікі выбар настольных гульняў. Не абыходзьце іх увагай! Яны спрыяюць развіццю кемлівасці, увагі. Вучаць хутка арыентавацца ў форме, колеры, велічыні. Дапамагаюць засвоіць грамату і лік.

  Камандныя гульні вучаць дзіця супрацоўнічаць, адстойваць свой пункт гледжання.

У ролевых гульнях дзеці прывыкаюць спраўляцца са сваімі эмоцыямі. Радавацца і паказваць сваё шчасце на людзях, хаваць у патрэбныя моманты сум і расчараванне, перажываць свой гнеў, зайздрасць, трывогу і непакой.

 Пальчыкавыя гульні стымулююць развіццё мовы, прасторавае мысленне, увагу, уяўленне. Дзеці лепш запамінаюць вершаваныя тэксты, і іх мова становіцца больш выразнай.

  Гуляючы з канструктарам, будаўнічым матэрыялам і рознымі тэхнічнымі цацкамі (падзорная труба, цацачныя фотаапараты, калейдаскопы), у дзіцяці развіваецца вынаходлівасць, праяўляюцца канструктарскія здольнасці і цікавасць да будаўніцтва і тэхнікі.

    Тэатралізаваныя гульні ўзбагачаюць дзіцячае мастацкае ўспрыманне.

  У наш час бацькі ўсё часцей успрымаюць дзіцячыя гульні як бескарысны занятак і забаву, пустое  марнаванне часу. Многія мяняюць любімыя гульні сваіх дзяцей на сур'ёзныя заняткі - пісьмо, чытанне і ранняе навучанне мовам. Але гульня па-ранейшаму патрэбна дзіцяці не менш чым паветра, вада, ежа. І гэта ваша памылка.      

    Значную частку часу мамы праводзяць на кухні. Паспрабуйце выкарыстаць гэты час для зносін з дзіцем. Напрыклад, паралельна рыхтуючы стравы, прапануйце пагуляць у гульні «Вялікі - маленькі», «Якога колеру», «Прыдумай слова»; прыдумаць з вамі казку, палічыць прадметы на кухні, прыдумаць задачу, паспаборнічаць у хуткагаворках і г. д.

      Навучыцеся гуляць у шашкі (шахматы). Гэтыя гульні развіваюць лагічнае мысленне, прасторавае ўяўленне, увагу, памяць, уменне прагназаваць свае дзеянні і правяраць правільнасць іх выбару.

    Узбагачаюць сумесныя прагулкі на прыродзе ці прагулкі па вёсцы з гульнявымі пазнавальнымі момантамі. Вывучайце навакольны свет разам з дзецьмі. Сумесна разгадвайце таямніцы, прыдумляйце віктарыны, загадкі, вучыце быць наглядальнымі.

     Разам з дзецьмі вывучайце гісторыю сям'і, свайго прозвішча. Пераўтварыце гэта ў займальную гульню стварэння свайго радаводу.

     Ёсць шмат кніг і брашур, якія расказваюць пра розныя гульні, але звярніце ўвагу на тыя з іх, якія:

    фарміруюць увагу, памяць, уважлівасць («Хто пайшоў?», «Што змянілася?», «Што схавалі?», «Якой карцінкі не хапае?», «Зрабі гэдак жа»);

    развіваюць дзіцячыя ўяўленні аб якасцях і ўласцівасцях прадметаў («Што з чаго зроблена», «Адгадай навобмацак», «Адгадай на смак», «Знайдзі такі ж прадмет" (па колеру, велічыні, форме) ;

      развіваюць лагічнае мысленне («Што спачатку, што потым», «Поры года», шашкі, шахматы, «Параўнай па велічыні») і мову («Слова наадварот», «Сінонімы»).

         Некалькі парад, як арганізаваць гульню:

1. Ніколі не адмаўляйцеся пагуляць з дзіцем, нават калі ў вас няма  часу.

2. Падбірайце гульні не надта цяжкія, але і не занадта лёгкія.

3. Падрабязна тлумачце правілы гульні. Будзьце аб'ектыўныя ў ацэнцы гульнявога выніку. Падтрымлівайце дзіця, калі гульня «не клеіцца», хваліце за сумленнае імкненне да перамогі.

4. Прыдумвайце новыя гульні разам з дзіцем. Дайце яму магчымасць самому прыдумваць розныя варыянты адной гульні.

5. Займаючыся дома з дзіцем, часцей бярыце сабе ролю вучня, а не настаўніка. Ператварыцеся ў не разумелага першаклашку і задавайце пытанні.

Прапануем пагуляць:

«Назаві адным словам»

   Задачы: замацоўваць у мове дзяцей словы, што абазначаюць агульныя паняцці; актывізіраваць слоўнікавы за­пас; развіваць лагічнае мысленне, кемлівасць.
Змест. Перад дзіцем  выкладваюцца карткі з выявамі прадметаў. Дзіця разглядвае іх, называе намаляваныя прадметы. Затым дзіця павіна назваць гэтыя прадметы адным словам.

▪ воўк, ліса, заяц... — дзікія жывёлы;

▪ дуб, клён, бяроза... — дрэвы і г. д.

“Хто жыве у казцы”

    Задачы: развіваць увагу, памяць, звязную мову, хуткасць мыслення; актывізаваць слоўнік.

Змест. Для гэтай гульні спатрэбяцца карткі з відарысамі розных прадметаў, у тым ліку і персанажаў казкі. Дзіця разгледвае карткі, а затым называе персанажаў той казкі, якую слухаў, і расказаць невялічкі ўрывак з гэтай казкі пра таго героя, якога назвалі.

«Прыдумай слоўца або адкажы: «Які?»

     Задачы: абагачаць слоўнікавы запас прыметнікамі; развіваць кемлівасць, мысленне, мову.
Змест. Дзіця да назвы прадмета падбірае словы, якія дапамогуць адказаць на пытанне: «Які гэга прадмет?». Напрыклад:

- Лісіца якая? (Хітрая, рыжая...).

- Мядзведзь які? (Касалапы, вялікі...).

«Магазін цацак»

   Задачы: актыўна распазнаваць но­выя словы.
Змест. Апісваецца цацка. Задача дзяцей — хутчэй распазнаць яе і знайсці на «прылаўку магазіна».

«Закончы сказ»

  Задачы: актывізіраваць словы, якія абазначаюць бытавую тэхніку; развіваць звязную мову; практыкаваць ва ўстанаўленні прычынна-следчых і прасторава-часовых адносін.
Змест. Закончыць сказ (знайшоўшы малюнак).

Я чышчу дыван... (пыласосам).

Я мыю бялізну ў ... (пральнай машыне).

Я слухаю навіны па... (тэлевізару).

Я гляджу кіно па ... (кінатэатры). Я шукаю інфармацыю ў... (газеце).

Я збіваю крэм з дапамогай... (міксера).

Я захоўваю прадукты харчавання ў... (халадзільніку).

Я размаўляю з сябрам па... (тэлефоне).

Я шыю сукенку на... (швейнай машыне).

Картатэка моўных гульняў

Крыніца інтэрнэт сайт https://nsportal.ru/detskiy-sad/materialy-dlya-roditeley/2015/12/22/rol-igry-pri-podgotovke-rebenka-k-shkole

 

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                         Т.Л.Тамашэня

згарнуць

Парады бацькам будучых першакласнікаў

 

     Ваша дзіця ідзе ў першы клас і многія з Вас хвалююцца. Вы думаеце пра тое, як складзецца ў яго ў далейшым школьнае жыццё. І нават калі дзіця нядрэнна гатова да школы (чытае, лічыць, піша друкаванымі літарамі), вас не пакідае нейкі неспакой. Яшчэ большае хваляванне адчувае дзіця. Дзеці 6-7 гадоў рэагуюць на новыя абставіны ўсёй сваёй істотай: парушаецца ўстойлівасць да стрэсаў, расце напружанасць. Таму так важна зразумець гэты стан дзяцей і дапамагчы ім хутчэй прывыкнуць да новага жыцця.  Што неабходна разглядаць пад  «школьнай гатоўнасцю»? Гэта перш за ўсё матывацыйная, валявая, інтэлектуальная гатоўнасць, а таксама дастатковы ўзровень развіцця зрокава-маторнай каардынацыі.         

    Матывацыйная гатоўнасць - гэта наяўнасць у дзяцей жадання вучыцца. Большасць бацькоў амаль адразу адкажуць, што іх дзеці хочуць у школу і, такім чынам, матывацыйная гатоўнасць у іх ёсць. Аднак гэта не зусім так. Перш за ўсё, жаданне пайсці ў школу і жаданне вучыцца істотна адрозніваюцца адзін ад аднаго. Важна расказаць дзецям пра тое, што менавіта значыць быць школьнікам, чаму ён становіцца больш дарослым, паступіўшы ў школу, і якія абавязкі ён будзе там выконваць. На даступных прыкладах можна паказаць важнасць урокаў, ацэнак, школьнага распарадку. Раскажыце, што значыць быць школьнікам, якія абавязкі з'явяцца ў школе. Выхоўвайце цікавасць да зместу заняткаў, да атрымання новых ведаў. Выключаем аўтарытарнасць, дыктатарства, пагрозы тыпу: «Вось пойдзеш у школу - там табе пакажуць!».          

     Інтэлектуальная гатоўнасць - многія бацькі лічаць, што менавіта яна з'яўляецца галоўным накірункам псіхалагічнай гатоўнасці да школы, а аснова яе - гэта навучанне дзяцей навыкам пісьма, чытання і лічэння. Гэта перакананне і з'яўляецца прычынай памылак бацькоў пры падрыхтоўцы дзяцей да школы, а таксама прычынай іх расчараванняў. На самай справе інтэлектуальная гатоўнасць не прадугледжвае наяўнасці ў дзіцяці нейкіх пэўных сфарміраваных ведаў і ўменняў (напрыклад, чытання), галоўнае - гэта наяўнасць у дзіцяці больш высокага псіхалагічнага развіцця (увагі, памяці, мыслення), што дае дзіцяці магчымасць чытаць, лічыць, рашаць задачы «самастойна».

   Валявая гатоўнасць - неабходная для нармальнай адаптацыі дзяцей да школьных умоў. Размова ідзе не столькі пра ўменне слухацца, колькі пра ўменне слухаць, унікаць у змест таго, пра што гаворыць дарослы. Вы можаце развіваць такое ўменне, даючы дзецям розныя, спачатку нескладаныя заданні. Пры гэтым абавязкова прасіць дзяцей паўтарыць вашы словы, каб пераканацца ў тым, што яны ўсе пачулі і правільна зразумелі. Для трэніроўкі валявой гатоўнасці падходзяць графічныя дыктоўкі, у якіх дзеці малююць у пэўнай паслядоўнасці геаметрычныя фігуры пад вашу дыктоўку або па зададзеным вамі ўзоры.

   Немалаважнае значэнне маюць навыкі самаабслугоўвання, узровень кардынацыі рухаў пальцаў, усёй рукі, а таксама ўзровень зрокава-маторнай кардынацыі.

  Вельмі важны элемент гатоўнасці да школы - уменне дзіцяці працаваць па інструкцыі.

            Паважаныя дарослыя!

        Як мага больш размаўляйце  з дзіцем для таго, каб яно, па-першае, часцей чула правільную, выразную, мову  дарослага, якая з'яўляецца для яго ўзорам, а па-другое - каб развіваць актыўны слоўнік будучага першакласніка. Неабходна звяртаць увагу на атрыманне поўных адказаў на Вашыя пытанні, старацца даслухваць да канца. Разуменне з паўслова або нават з жэсту не вельмі карысна для развіцця мовы дзіцяці.

      Звяртайце ўвагу дзіцяці на разнастайнасць навакольных яго прадметаў і з'яў, такім чынам, папаўняючы слоўнікавы запас дзіцяці. Можна гуляць у такую ​​гульню: дзіця задумвае некаторы прадмет і пачынае яго апісваць, пры гэтым, не называючы яго, вы павінны адгадаць, што гэта. У ідэале дзіця павінна апісаць прадмет па наступных параметрах: колер, форма, памер, матэрыял, да якога класа прадметаў адносіцца.

       Складайце разам кароткія апавяданні па сюжэтных малюнках. Асноўная задача ў тым, каб дзіця навучылася правільна ўсталёўваць паслядоўнасць малюнкаў і складаць мінімум па два сказы да кожнага з іх. Для гэтай мэты падыходзяць любыя наборы сюжэтных малюнкаў.                 

     Важнай перадумовай авалодання пісьменнасцю  з'яўляецца добра развіты фанематычны слых. Для таго, каб паспяхова працаваць над ім, неабходна слыхавая ўвага, якую можна развіваць, звяртаючы ўвагу дзіцяці на гукі вакол яго.

          Любыя гульні на развіццё дробнай маторыкі таксама вельмі карысныя.

         Памятайце, у падрыхтоўцы да навучання ў школе галоўнае – стварыць пазітыўныя эмоцыі да працэсу навучання.

      

Крыніца інтэрнэт сайт https://nsportal.ru/nachalnaya-shkola/materialy-dlyaroditelei/2020/06/19/rekomendatsii-roditelyam-budushchih

Загадчык                                                                      А.Р.Груша

згарнуць

Хутка ў школу

 

  Важнай задача, якая стаіць перад установай дашкольнай адукацыі - усебаковае развіццё асобы дзіцяці і падрыхтоўка дзяцей да школы.

  Што ж маецца на ўвазе пад паняццем "гатоўнасць дзяцей да навучання" ў школе? Перш за ўсё маюцца на ўвазе не асобныя веды і ўменні, але іх пэўны набор, у якім павінны прысутнічаць усе асноўныя элементы, хоць узровень іх развіцця можа быць розным.

  Перш за ўсё гэта матывацыйная, асобасная гатоўнасць у якую ўваходзяць "унутраная пазіцыя школьніка", валявая і інтэлектуальная гатоўнасць, а таксама дастатковы ўзровень развіцця зрокава-маторнай каардынацыі, фізічная гатоўнасць.

  Праца ў нашай установе дашкольнай адукацыі па фарміраванню ў дзяцей матываў да навучання і станоўчага станаўлення да школы накіравана на рашэнне трох асноўных задач:

фарміраванне ў дзяцей правільных уяўленняў аб школе і  навучанні;
фарміраванне станоўчых эмацыйных адносін да школы;
фарміраванне вопыту вучэбнай дзейнасці.
   Для вырашэння гэтых задач педагогі выкарыстоўваюць розныя формы і метады працы: экскурсіі ў школу, гутаркі аб школе, чытанне апавяданняў і развучванне вершаў школьнай тэматыкі, разглядванне малюнкаў, якія адлюстроўваюць школьнае жыццё, і гутаркі па іх,  гульні ў школу, удзел у мерапрыемствах арганізаваных школьнікамі.

  Паступленне ў школу - новы і вельмі цяжкі этап для дзіцяці. І для бацькоў, вядома, таксама. Мы мучымся думкамі і чаканнямі гэтага праславутага "першы раз у першы клас". Пра што варта загадзя падумаць, чаго не выпусціць? Як зрабіць так, каб працэс пачатку навучання прайшоў найбольш гладка? Як рыхтаваць дзіцяці да школы і што можна зрабіць ужо зараз, каб палегчыць яго адаптацыю?

  Вельмі важна правільна падрыхтаваць дзіця да школы.

   У падрыхтоўцы дзіцяці да школы важнае месца займае развіццё рукі дзіцяці, яе дробнай маторыкі. Для гэтых мэтаў ёсць мноства практыкаванняў і пальчыкавых гімнастык.

  Дзеці ўжо ў дашкольным узросце сутыкаюцца з разнастайнасцю формаў, колеру і іншых уласцівасцяў прадметаў, у прыватнасці, цацак і прадметаў хатняга ўжытку. І, вядома, кожнае дзіця, нават без спецыяльнай трэніроўкі сваіх здольнасцяў, так ці інакш, успрымае ўсё гэта. Аднак калі засваенне адбываецца стыхійна, яно часцяком аказваецца павярхоўным, непаўнавартасным. Таму лепш, каб працэс развіцця творчых здольнасцяў ажыццяўляўся мэтанакіравана.

  Лагічнае мысленне фарміруецца на аснове вобразнага і з'яўляецца вышэйшай стадыяй  дашкольным узросце.

 Сёння кожны дарослы разумее, што для высокіх паказчыкаў развіцця інтэлекту дзецям неабходна выдатная памяць. Яна важна не толькі ў працэсе навучання, але і ў штодзённым жыцці малога. Дзецям неабходныя рэгулярныя заняткі, накіраваныя на развіццё памяці.

Фізіялагічная гатоўнасць дзіцяці да школы.

  Гэты аспект азначае, што дзіця павінна быць гатовым да навучання ў школе фізічна. Гэта значыць стан яго здароўя павінен дазваляць паспяхова праходзіць адукацыйную праграму. Фізіялагічная гатоўнасць мае на ўвазе развіццё дробнай маторыкі (пальчыкаў), каардынацыі руху. Дзіця павінна ведаць, у якой руцэ і як трэба трымаць ручку. А таксама дзіця пры паступленнi ў першы клас павінна ведаць, выконваць і разумець важнасць захавання асноўных гігіенічных нормаў: правільная пастава за сталом і г.д.

 Паважаныя дарослыя! Знаёмства з матэрыяламі дадзенай старонкі дапаможа правільна падрыхтаваць дзіця да навучання ў школе.

   Акрамя гэтага прапануем Вам пазнаёміцца з матэрыяламі на сайце ДУА "Заастравецкая сярэдняя школа Клецкага раёна"  (https://zaostrovech.kletsk-asveta.gov.by/настаўніцкая/пераемнасць-дашкольнай-і-агульнай-сярэдняй-адукацыі).

Крыніца інтэрнэт сайт https://nsportal.ru/detskiy-sad/raznoe/2017/11/23/konsultatsiya-dlya-roditeley-podgotovka-detey-k-shkole

загадчык                         А.Р.Груша

згарнуць